Kamila Stefanowicz

Mam na imię Kamila, mam 41 lat i jestem mamą dwójki wspaniałych dzieci- Wiktorka (8 lat) i Dominisia (6 lat). Aktualnie nie pracuję z powodu choroby, zawodowo zajmuję się kosmetyką. Z chorobą zmagam się od kwietnia 2019r.

Wszystko zaczęło się od suchego kaszlu a z czasem uczucia wyczerpania, wzmożonej senności. Zrobiłam rutynowe badania krwi oraz rtg klatki piersiowej. Rtg wykazało olbrzymią zmianę w prawym płucu – już w tym momencie choroba była zaawansowana. Od tego dnia moje spokojne życie się zawaliło. Tomograf komputerowy potwierdził istniejącą zmianę. Traciłam na wadze, coraz więcej spałam, ale wciąż dawałam z siebie ile mogłam, dla moich dzieci. Młodszy synek w tamtym czasie był jeszcze karmiony piersią, byłam zmuszona drastycznie go odstawić.. Szukałam najlepszych lekarzy. Orzekali oni, że zmiana zaawansowana, z pewnością nowotworowa, nieoperacyjna. Przeszłam długą drogę i przeróżne terapie. Niestety mój stan się pogarszał.

Pewnego dnia polecono mi klinikę dr Vorreitera w Niemczech. Dopiero tam postawiono trafną diagnozę (co okazało się nie takie proste) – chłoniak Hodgkina. Wdrożono chemioterapię oraz leczenie w Vorreiter Klinik. Aktualnie mam za sobą dwa cykle intensywnej chemioterapii w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym w Regensburgu. Czekają mnie jeszcze  cztery cykle. Klinika dr Vorreitera szacuje moje leczenie nawet na kilka lat. Na szczęście lekarze są dobrej myśli a ja jak dotąd dobrze reaguję na terapię. Sytuacja jest dla mnie bardzo trudna, wiąże się z częstymi wyjazdami i rozstaniami z moimi małymi dziećmi, które nie rozumieją co się dzieje. Częściej i dłużej przebywam w Niemczech niż w domu.

Leczenie jest bardzo kosztowne, do kosztów samego leczenia dochodzą koszty dojazdów ( 1000 km w jedną stronę), noclegów, wyżywienia oraz dodatkowych leków. Dlatego bardzo prosimy całą rodziną ludzi dobrej woli o wsparcie finansowe, abym mogła kontynuować terapię. Moim jedynym marzeniem jest to, abym pewnego dnia mogła całkowicie zdrowa wrócić na stałe do moich chłopców i być dla nich taką mamą jak kiedyś…