Helena Stenwald

Mam na imię Helena. Jestem mamą, żoną, babcią… I wojowniczką w najważniejszej walce – o własne życie. Pozwól, że opowiem Ci moją historię…

To był zimowy wieczór w lutym 2018 roku. Dzień jak każdy inny. Po ciężkim dniu w pracy postanowiłam wziąć kąpiel. Ta chwila, która miała przynieść odprężenie, przyniosła mi jednak strach. W kąpieli zauważyłam niepokojącą zmianę na prawej piersi. Od razu wiedziałam, że coś jest nie tak. Moje ciało krzyczało, że dzieje się coś złego, a moja dusza przewracała się do góry nogami. Po przeprowadzeniu biopsji i mammografii, moje obawy się potwierdziły – agresywny rak piersi z przerzutami.

W tym momencie świat się dla mnie zatrzymał. Strach o własne życie był niewyobrażalny. Moje oczy wypełniły się łzami, a ciało zaczęło drżeć. Wszystko się zmieniło. Musiałam sobie powiedzieć na głos: „Tak, jestem chora na raka piersi.” Zawsze byłam silną, pełną energii osobą, z pozytywnym nastawieniem do życia. Teraz nadszedł czas, by tę siłę zweryfikować. Jedno było pewne – nie zamierzałam się poddać bez walki.

Gdy usłyszałam diagnozę, czułam, że to może być koniec. Myślałam o moich dzieciach, wnukach, mężu, rodzinie… O tym, jak bardzo ich kocham i jak nie wyobrażam sobie życia bez nich.

Od tamtego czasu walczę, by pokonać chorobę i zostać tutaj, bo życie jest naprawdę piękne. Bardzo dziękuję każdemu, kto umożliwia mi tę walkę.

W tym roku czeka mnie kolejny wyjazd do Niemiec na leczenie, jednak ostatni nie doszedł do skutku z powodu braku środków. Tym razem nie mogę sobie pozwolić na przełożenie wizyty. Muszę spotkać się z lekarzem, dostać niezbędne leki i kroplówki, aby wzmocnić mój organizm zmęczony leczeniem. Muszę sprawdzić, czy wygrywam tę walkę…

Niestety, moje subkonto w fundacji jest puste i bardzo mnie to martwi. Dlatego zwracam się z prośbą o pomoc. Każda wpłata przybliża mnie do pokonania choroby i daje nadzieję na dalsze życie.

Dziękuję wszystkim, którzy są ze mną i mnie wspierają.